مقالات جالب و پیش بینانه در مورد هوش مصنوعی و تاثیر آنها بر کار و زندگی آدمها را اینجا می گذارم.
اولین مقاله درمورد کتابیست در مورد بارآوری کار که حدود چند سال پیش فقط نمونه خوانی و تایپ کردم و تقریبا مسیر زندگی من را تا حدی عوض کرد.
بارآوری کار نهایی،پیش‌گفتار
هدف این نوشته بررسی موضوع بارآوری کار است و اگر به دیگر موضوعات اشاره می‌شود تنها برای روشن‌ترشدن مسئله است. مولدبودن کار ازجمله مسائلی است که در این بحث نقش کلیدی دارد، ولی پرداختن به آن مبحث خاص خود را می‌طلبد، و درنتیجه به‌طورمستقیم به آن نمی‌پردازیم. ولی این به آن معنا نیست که اهمیت آن را در نظر نگیریم.
آنجا راجاعی است به مقاله کارل بندیکت فری و مایک آ اوسیورن درباره اوتوماتیک شدن کارها و از دست رفتن مشاغل با این توضیح:
از هر دو شغل یکی طی ٢۰ سال اتوماتیک می‌شود. Vartannat Jobb automatiseras inom 20 år تحقیقی که توسط محققین دانشگاه آکسفورد به سفارش بنیاد تحقیقات استراتژیک SSF(Stiftelsen För Strategisk Forskning) در سوئد انجام شده است. این تحقیق توسط کارل بندیک فری Carl Benedikt Frey و مایکل آ اوسبورن Michael A. Osborne انجام شده است. این محققین به این نتیجه رسیده‌اند که شغل‌هایی که با انسانها سر و کار دارند، یعنی فقط در ارتباط با انسانها جهت قانع کردن، دادن کمک‌های فکری و یا در حیطه‌ی کار‌های ذوقی و احساسی و یا ابتکار عمل و ابداع هستند امکان جایگزینی آنها با ماشین نیست. مثلاً استادکار جنگل کاری، کشیش و آموزگاران متخصص، از جمله کسانی هستند که حداقل ریسک برای جایگزینی با ماشین را دارند. در گزارش آمده است که «یک پیش بینی احتیاط آمیز برای آینده می‌تواند این باشد که یک موج تکنیک [یورش تکنیکی] می‌تواند به این ختم شود که فشار زیادی بر دستمزد‌ها و اشتغال در شغل‌هایی که در حوزه خطر قرار دارند وارد شود.» بیکار سازی یا از دست دادن کار همواره یکی از پیامد‌های رشد تکنولوژی بوده استو هر چه این تکنولوژی بیشتر پیشرفت کند در عین حال مع مار را بارآور‌تر می‌سازد، نیروی کار کمتری را نیاز دارد زیرا ماشین همواره می‌تواند جای انسانها را در تولید پر گند. همانگونه که در این تحقیق اشاره شده است اگر قبل از انقلاب صنعتی «نیروی کار انسانی در صورتی که با آموزش یا توانائی کار دستی یا حرفه‌یی کامل نمی‌شد، ارزشی نداشت. با انقلاب صنعتی صنعت به آن حدی رشد کرد که کار به هدایت و کنترل و کمک انسانی احتیاج داشت که آموزش و خلاقیت خاصی لازم نداشت. نیاز به کارگر تا آن حدی رشد کرد که کار می‌توانست به اولین و ارجح‌ترین منبع ارزش تبدیل شود بدون آن که اشتغال کامل را تهدید کند…. طی دهد‌های اخیر گاهی رشد تکنیک این وضعیت را تغییر داده است. ماشین‌ها از پس کار‌های بیشتری بر می‌آیند که قبلاً برای آن کارها به انسان نیاز بود، ضمن آن که کامپیوتر‌ها بارآوری کار را برای آن دسته از گروه‌های کاری که آموزش‌های بالا دارند، افزایش داده اند.» این رشد شتاب زیادی دارد به حدی که تا ده سال پیش بسیاری کارها به نظر می‌رسید که نمی‌توانند کامپیوتری شومد و یا به سخن دیگر، از کنترل انسانها خارج شوند، به عنوان نمونه راندن اتومبیل ولی همانگونه که می‌دانیم امروزه این عملی شده است و به زودی اتومبیل‌ها و حتی اتوبوس‌های بدون راننده انسانی در راه‌های عمومی به حرکت در خواهند آمد. «اولیای امور دفاعی امریکا Darpa طی دهد‌ی اخیر نسابقاتی را ترتیب داده است که به کسانی که اتومبیل‌های بدون راننده را به سازند جوایزی تعلق می‌گیرد. امروزه این پروژه عملی شده است.»
مقاله‌ای منتشر شده در سال ۲۰۱۳ به نام «احتمال اتوماسیون مشاغل در آینده»
که پیشبینی می‌کند:
- ۴۷% از مشاغل در ایالات متحده در معرض خطر اتوماسیون بالا در دهه های آینده هستند.
- مشاغل با مهارت های روتین و قابل برنامه ریزی بیشتر در معرض خطر هستند.
- مشاغلی که به خلاقیت، هوش اجتماعی و مهارت های حل مسئله نیاز دارند، اتوماسیون کمتری دارند.
- اتوماسیون می تواند منجر به از دست دادن شغل در برخی از بخش ها شود، اما همچنین می تواند مشاغل جدیدی در سایر بخش ها ایجاد کند.
- سیاست گذاران باید برای کمک به کارگران برای سازگاری با دنیای کار در حال تغییر، آموزش و پرورش و برنامه های حمایتی را ارائه دهند.
- این مقاله یکی از اولین مطالعاتی بود که به طور سیستماتیک احتمال اتوماسیون مشاغل را بررسی کرد.
- یافته های این مقاله بحث های زیادی را در مورد آینده کار و تأثیر اتوماسیون بر مشاغل ایجاد کرد.
- این مقاله هنوز هم به طور گسترده توسط محققان، سیاست گذاران و رهبران مشاغل مورد استناد قرار می گیرد.
حالا مقاله از سمت نویسندگان مجددا و پس از انقلاب هوش مصنوعی در دو سال اخیر- ارزیابی شده.